Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
'Gül hazin,bülbül perişan, bağ-ı hüsn'ün şevki yok
Geldi amma neyleyim, sensiz baharın Şevki yok'
Sevgili dost...şiirlerinizin bir kaçını okuyabildim...ve büyük keyf aldım...bir tanesi de bu...
Ne kadar muhteşem anlatmışsınız 'gül ile bülbül' ün ezelden ebede hikayesini...nefis bir vurgu ile bitiş....ama söylenecek çok şey var şiiriniz için.
VE,
Tabi amacım, suyu yakan yüreğinizi, üzmek değil baştaraftaki mısralarla...sadece duygularınızı anlamaya çalıştığımın bir ifadesi olarak kabul ediniz lütfen...tanıdığım için şanslı sayıyorum kendimi...yüreğiniz sevgi ile şifa...kaleminiz ise bizlere ilettiklerinizle felah bulsun...sevgi ve dostlukla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta