Bülbül’ün Gidişi Şiiri - Rukıye Acar Genç

Dinledim kuşları ağlaşıyorlar
Dertlerini güllerle paylaşıyorlar
Baktım ki has güller sararıp soldu
Boyunları bükülüp gözleri doldu
Bir anda gülistan oldu harabe
Üzüldüm onların bu hallerine
Sordum ne bu haliniz size ne oldu?
Birisi hıçkırdı; Bülbül kayboldu
Dedim gitti ama acep nereye?
Yok mu arkasında bir iz, nişane?
Biri baktı bana, sonra anlattı;
Bülbül günlerce gözden saklandı
Sonra bir gün geldi kendinden geçmiş
Yalnızlığı kendine arkadaş seçmiş
O’nu gördüğümde ufka bakıyordu
Sanki oralarda bir şey arıyordu
Dedim; ey gülleri inleten Bülbül
Ağlamayı bırak bir kerecik gül
Kaç gündür peşindeyim izledim seni
Ne oldu sana beğenmedim halini
Ben senin dostunum anlat halini
Üzüyorsun bak hem bizi hem kendini
Konuşmaya başladı, bir ah çekerek
Bu derdi anlaman için, ben olman gerek
Sen anlat hele bir,bulunur çare
Dedim bakıp gözlerinin içine
Dedi güller için ağlarken dalda
Yaşlı bir bülbülü buldum karşımda
Anlamadım nerden geldi yanıma
Nur saçıyordu sanki etrafına
Dedi; neden ağlıyorsun söyle bakayım
Dedim; gül’ün aşkıyla ben yanmaktayım
Kanatlandı bir anda “yazıklar olsun” dedi
Gerçek dost dururken buna değer mi?
Kaybolmaya başladı o an ufukta
Bağırdım “o dost kim, sen söyle bana”
Dönüp baktı bana, hem ağlayarak;
Bulmak istersen o’nu yüreğine bak
Birkaç kanat çırptı sonra kayboldu
O gittikten sonra olanlar oldu

Gönlüme doldu acı bir ateş
Dünyada ki tüm ateşlere eş
O dostun hasreti ile yanmakta yürek
Anlıyor musun beni,o dostu bulmam gerek.
Dayanamadım bakmaya akan yaşına
Ayrıldım yanından kaldı yalnız başına
Ben geldim büyüklere haber vermeye
Döndüğümde o’nu bulamadım yerinde.
Kuş sustu,sonra hıçkırmaya başladı
Yüreğindeki acı gözünden taştı.
Dedim; ağlamakla bir şey yapılmaz
Hele oturmakla dağlar aşılmaz
Kalkalım yerimizden birlikte arayalım
Hatta diğer kuşlara haberciler salalım
Eyer bulan olursa bize getirsin haber
Bu haberi verene alınsın hediyeler
Aramaya başladık o’nu birlikte
Lakin bulamadık o’nu bir yerde
Sonra haber bekliyorken etraftan
Akşam üstü bir kuş geldi uzaktan
İzin aldıktan sonra girdi içeri
“aradığınız kuşu ben buldum” dedi
“göster bize o’nu, ne olur “dedim
Öyleyse buyurun hemen gidelim
Gidip bulduk o’nu bir göl başında
“Dost” yazıyordu baş koyduğu taşında
sanki ufukta birini görüyordu
vuslatından dolayı gülümsüyordu
06.08.98 Ümraniye