Bülbül
Bir bülbül ü şeyda için yandı kül oldu da bağban
Bin türlü ezasın görüp perişan oldu elinden
Öyle intizar etti ki, güneşler söndü ahından
Damla damla can gelse de yaprak vazgeçti gülünden
Gördü can veren gülleri, yüreğini sardı hüzün
Elin açıp yaratana davacı oldu dilinden
Verdiğim nimeti dedi kınayıp bülbülü tanrı
Helak için mi kullandın memnun oldun mu halinden
Odur susan dut yemeden açmasını bekler gülün
Sevdiğine hayat verir, susup çekilir yolundan
Nice Leyla nice güller Ali Ulvi’nin ömründe
Gördü hayretler içinde gül usanmış bülbülünden
22 ağustos 2014 sa:17.30
Kayıt Tarihi : 22.8.2014 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!