Bulamazsa Keşke Keder Şiiri - Kenan Gezici

Yaslandığımız kurudu ağaçlar.
Doldu taştı yüreğimizdeki nar.
Hayaller olmadı ki can ciğer.
Yalancı yaygaracılara kaldı meydan.

Ağlasın durmadan kederliler.
Kaldı ellerinde yıkılan rüyalar.
Hoşnut tutmak için boştur çabalar.
Taşa, çeliğe yazsan vicdan camdan

Neler değişmiş neler zaten yoktu eskiden.
Kâğıttan ağaç, değişim olur kederden.
Acı olgunlaştırır der Fuzuli.
Ağacın kederi olmuş kâğıttan.

Sersem de yola, sere serpe bedenimi.
Yağmur değmez bana, merhametli.
Kötüler bıraktı bir ayak izini.
Yol bilip gidene nasıl kızmayayım.

Kenan Gezici 23/07/2025