Bulamam Şiiri - Kemal Berk

Yarının derdiyle, yandım tutuştum
Hırsıma kapıldım, hayal kuramam
Çaldım, çırptım, her gün aklımı yedim
Servetim ganimet, huzur bulamam
*
Dertsiz gelip, dünya derdiyle doldum
Gül yüzüm asılıp, saçları yoldum
Mezarım başında, gülleri soldum
Kavgasız mirası, bölen bulamam
*
Yaydan çıkmış ok'a benzer yüreğim
Doymadı, doymuyor, kara gözlerim
Engel koyan varsa, yaşı dökerim
Alem hep kusurlu, bende bulamam
*
Kimi kral olmuş, kimi prenses
Toz pembe hayaller, içinde bir ses
Bir güzel sözüne, kapılan herkes
Gerçeği diyecek, vekil bulamam
*
Herkes alim, her konuyu konuşur
Zehir zemberek laf, gökte uçuşur
Herkes adem. İnsan nerde bulunur?
Her yer Kaktüs dolu, gülü bulamam
*
Cennetten köşk diye, bina yaparken
Üç beş yalan sözle, milyon kaparken
Depremde yüzlerce, insan ölürken
Bir suçlu aradım, niye bulamam
*
Kemal eren Kemal Berk
25.4.2023