Bükme Oğul... Şiiri - Mehmet Şahan

Birazcık başın eğsen, karşımdaki köle der,
Namerdin kapısında boyun bükülmez oğul!
Dik durup kaşın eğsen, hemen atla göle der,
Namerdin kapısında boyun bükülmez oğul!

Gülüşüne aldanma, maskesidir görünen,
Sahte şöhret, şan için her kılığa bürünen!
Her adımı zül sayar, kendisiyle yürünen,
Namerdin kapısında boyun bükülmez oğul!

Bir kez açsan elini, sen benliği satansın,
Koklar isen gülünü, her pisliği katansın!
Allah’tan sen utanma varsın onlar utansın,
Namerdin kapısında boyun bükülmez oğul!

Dünyalıktır her sözü; fikri, zikri paradır,
Bir türlü doymaz gözü, akılsızlık yaradır!
Mevlâ’yı anmaz özü, iki yüzü karadır,
Namerdin kapısında boyun bükülmez oğul!

Şahan der bükme oğul; bükme, dilin dik olsun,
Namert midir, mert midir? Tavrın bilindik olsun!
Yüklen yükü sırtına, ama belin dik olsun,
Namerdin kapısında boyun bükülmez oğul!