Bükme cananım Şiiri - Rüstem Şahin

BÜKME CANANIM (480)
Doktorlar toplanmış yazıp çiziyor
Umutsuz gözlerle beni süzüyor
Vakit vuslat vakti gönül seziyor
Bensiz o boynunu bükme cananım

Morardı kollarım hep delik deşik
Sarardı gül benzim nabızım düşük
Yolcuyum dünyadan gayrı son eşik
Yas tutup göz yaşı dökme cananım

Günlerim sayılı bende biliyom
Son nefeste seni görmek diliyom
Yetiş gel son demim işte ölüyom
Ardımdan özlemle bakma cananım

Konmuş pencereme bir garip serçe
Üzüldü halime beni görünce
Bu garip dünyadan göçüp gidince
Yollara gözünü dikme cananım

Toplansın başıma her iki kuzum
Tutsun tabutumdan oğlumla kızım
Geçti yaz baharım geldi son güzüm
Gönlüne hüzünler ekme cananım

Dünya koca bir han biz garip yolcu
Doğarken başladı bendeki sancı
Bilmem ki ne idi feleğin hıncı
Ah edip içini çekme cananım

Bu onmaz derdime hekim ne lazım
Dert dolu sinemde dinmiyor sızım
Ben doğarken kara yazılmış yazım
Yazılana karşı çıkma cananım

Geldi bu ömrümün boranı kışı
ZA'ÎFÎ"m dünyada bir göçmen kuşu
Son duraktır bize musalla taşı
Mezarım başında çökme cananım
27 MAYIS 2024 İST
ŞİİR:BÜKME CANANIM
ŞAİR:TC KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI HALK ŞAİRİ RÜSTEM ŞAHİN (ZA'ÎFÎ)
KİTAPLARI: GÖNÜLDEN DİLE, GEL SEVDİĞİM VE BU HİCRAN YARASI (480)
NOT: Sayfamda paylaştığım tüm şiirlerim kitaplarımda ve Antoloji.com'da tescillidir keyifli okumalar.