bukağı
Ne varsa önüne katıp
Çığ gibi büyüye büyüye
Sarıp sarmalaya durarak
Çoğalıp duran sevgi selinin
Yaşam damarlarına pranga
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Ya da,
"Unutturuldunuz!"
Olan, biten o kadar açık ki,
İyi ama "çalışıyorlar..."
Hadi ya!
Bu "bukağıdan" kurtulmadıkça
Akıl
Vicdan
Ve adalet duygusu yeniden egemen olmadıkça,
Yoksunuz, yoksuluz!
Tebrikler Yusuf Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta