bukağı
Ne varsa önüne katıp
Çığ gibi büyüye büyüye
Sarıp sarmalaya durarak
Çoğalıp duran sevgi selinin
Yaşam damarlarına pranga
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Ya da,
"Unutturuldunuz!"
Olan, biten o kadar açık ki,
İyi ama "çalışıyorlar..."
Hadi ya!
Bu "bukağıdan" kurtulmadıkça
Akıl
Vicdan
Ve adalet duygusu yeniden egemen olmadıkça,
Yoksunuz, yoksuluz!
Tebrikler Yusuf Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta