Şehir yine ağır, gülle gibi ayaklarıma zincirlenmiş,
Caddeler erimiş, sokaklar kırılmış, insanlar kirlenmiş.
Güneş gözlüklerimi çıkarsamda değişmiyor dünya,
Renkler terk etmiş binaları, her yer kararmış.
Köprülerin canı sıkkın kalabalıktan, hava homurdanıyor.
Nabzım yavaşlamış, damarımdaki kan demir kokuyor.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Çok iyi gerçekten çok iyi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta