Şehir yine ağır, gülle gibi ayaklarıma zincirlenmiş,
Caddeler erimiş, sokaklar kırılmış, insanlar kirlenmiş.
Güneş gözlüklerimi çıkarsamda değişmiyor dünya,
Renkler terk etmiş binaları, her yer kararmış.
Köprülerin canı sıkkın kalabalıktan, hava homurdanıyor.
Nabzım yavaşlamış, damarımdaki kan demir kokuyor.
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Çok iyi gerçekten çok iyi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta