Bugün Nasılsın Şiiri - Neşe Turhan

Yokluğunda ilk kez soruyorum sana
Bu gün nasılsın
Kaç yıldız kümesi geçti yokluğunun üzerinden bilmiyorum
Sabahları sana günün aydın olsun diyemediğim
Güne gülümsemediğim
Aynalara küs olduğum günler tükettim

Bu sabah fark ettim ki
Unutamadığım, unutmak istemediğim bizi yaşıyormuşum her günümde
Yeşeren, sürgün vermeye başlayan umutlarımı
Hayalimde çoğalttığım varlığının turuncu sıcaklığını
Geceden kalma yağmur ıslaklığında
Gökkuşağı renklerine boyadığım hayallerimi özlüyorum

Her çocuk gibi uçan balonları çok sever
Uçurtmaların renkli ve özgür dünyası olduğunu düşünürdüm
İnsan yüreği hayal ettiğince yaşar
Pembe bir dünyadan, karartılmış günlere geçene kadar çocuk kalırmış
Anladım ki
Zifir günlere gebeymiş mavilerim

Şimdi düşünüyorum da
Düşlerimi süsleyen iki uçurtma olmuşuz biz seninle
Bazen ayrı rüzgarlarda uçan
Bazen de aklı birbirine karışan
İpler koptuğunda mor çiçekli bir ağacın dalında sobelenen
Hayallerince dünyayı süsleyen rengarenk iki uçurtma

Titrek bir hayalin ışığında yazıyorum bunları
Kağıdıma damlayan son gözyaşım kurumadan bitirmek istiyorum
Ama aklıma ne bir söz geliyor
Ne de elim gidiyor yokluğunu biçimlendirmeye
Hayallerim
Nasıl da süslü, nasıl yedi renkti

Her günde bir umut saklı
Her birinde bin umut yasaklıymış meğer
Utangaç kırmızılar yaşamışım gün doğarken
Boyalı bir uçan balona sarılan çocuklar gibi
Güneşi sarmalamışım sımsıcak
Hasretin yüreğimi yakacak kadar kor şimdi

Umudum denizler gibi masmavi olurdu çoğu zaman
Türkülerde dillenirdi mor çiçekler
Saçlarından süzülen yağmur damlaları zamanım
Bir mısra, bir şiir gülüşüm olurdu
Hiç düşünmezdim
Yaprak dökümü baharların sonum olacağını

Arada bir, bu son dediğim şiirlere ağladı yüreğim
Bu gün nasılsın diyemediğim günler biriktirdim
Kim bilir, belki de sondur bu dizeler
O yüzden sormak istiyorum
Ben hiç iyi değilim
Sen, ya sen nasılsın bu gün…

Neşe Eser Turhan
23.09.2011