BUĞULU CAMLAR
Herkes çıktı gönlümden sen gücenip çıkmadın,
Ben sana zulüm ettim, sen sevmekten bıkmadın,
Kendini vurdun yere beni bir kez yıkmadın,
Sen ki o bıraktığım soğuk akşamlardasın.
Akşamları gizleyen buğulu camlardasın.
Biliyorum sevgilim şansımı kıramadım,
Ne yeminler ettimse sözümde duramadım,
Sana ümitler verdim bir yuva kuramadım,
Biliyorum sevgilim biliyorum ordasın;
Akşamları gizleyen buğulu camlardasın.
N’olur beni sen kına başkasına kınatma,
İçimde öldür beni sakın dışa kanatma,
Her konuda haklısın bana bir şey anlatma,
Biliyorum ki coştun ateşler de kordasın;
Akşamları gizleyen buğulu camlardasın.
Oynatma gözlerini öylece kala kalsın,
Dışarda rüzgar sesi içerde hüzzam çalsın,
Gönder esirgemeden gönder maziye dalsın,
Biliyorum sevgilim biliyorum dardasın;
Akşamları gizleyen buğulu camlardasın.
Bir değil bin ah aldım affet desem de etme,
Sakın beni bırakıp o sessiz yere gitme,
Kendini ezdirip de beni böyle yüceltme,
Biliyorum sevgilim biliyorum ordasın;
Akşamları gizleyen buğulu camlardasın.
Kayıt Tarihi : 9.5.2007 09:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!