Budapeşte'de Zaman Şiiri - Ali Oz 2

Tuna sessizce taşır geçmişi,
Buda’nın kalesinden Peşt’in kalbine.
Taş köprüler anlatır eski aşıkları,
Ve ben dinlerim—
Bir adımda tarih, bir bakışta sen.

Gecenin kıyısında sarı bir tramvay geçer,
İçinde unuttuğum bir melodi çalar.
Sen yoksun…
Ama seni andıran bir yüz döner ansızın,
Bir gülüş takılır camlara, silinmez.

Opera’nın önünde durmuşum yine,
Ayaklarım seni bekler gibi…
Kaldırımlar suskun,
Ama ayakkabımda senin adımların—
Sokak lambaları da biliyor bu hikâyeyi.

Bir kadehte eski şarap,
Bir gözlük camında sis,
Bir bankta unuttuğumuz bakışlar var.
Budapeşte…
Bir şehirden fazlası artık—
Senin yokluğunda tamamlanan bir şiir gibi.