Pencereden bakıp akıp giden yola;
Eyüpten,Ramiden,Kağıthaneden..
Usulca sesleniyorum sana,arka koltukta.....
Sus kimse duymasın....
Yavaşça gözlerim kayıyor utanarak...
Gittiğimiz bu yollar beni kesiyor adeta...
Dilimde sezen tam bir istanbulluyum...
Avutuyorum kendimi...
Hani derler ya; insan insana halini aksettirirmiş..
Konuşmasada....
Bu yollarda beni kesiyor...
Kimbilir,kimler ağladıki benide ağlaıyor...
BU YOLLARSEVENİ BULUYOR,SONRADA AĞLATIYOR..
Kayıt Tarihi : 4.4.2004 00:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!