Bu yola... Şiiri - Hasan Belek 2

Anamdan doğarken düştüm bu hana,
Akıl sır ermedi oyuna, sona,
"Yürü!" dediler de, saptım bir yana,
Kader, ağlarını ördü bu yola.

​Kimi sultan olmuş, kimi kul imiş,
Kimi gonca açmış, kimi gül imiş,
Meğer bütün cihan bir fasıl imiş,
Dünya dedikleri bir anlık mola.

​Hakk'ı bulmak için gezdim her yeri,
Unuttum özümü, kaybettim piri,
Yıllar sonra döndüm evime geri,
Aradım kendimi ben dola dola.

​Ne sarayda buldum, ne de altında,
Ne şöhretin tacı, sultan tahtında,
Bir garibin kalbi, sevda bahtında,
İçtim o pınardan ben kana kana.

​Nefes tükenince kapanır perde,
Derman bulunamaz o anki derde,
Susar bütün diller, ıssız her yerde,
Minareden son kez okunur sala.

​Geride ne kaldı, bir düşün hele,
Hasan der ad bırak sen elden dile,
Geldin bir hiç ile, gittin
hiç ile,
Mahşer günü yüzün aklardan ola...

Hasan Belek
25 Ağustos 2025
Akçay