Bu Yalnızlık Benim Şiiri - Ali Gençay

Ne yapsam, ne etsem gece üstüme geliyor
Gökte yıldız, yerde nem
Bir de gam böğrümü deliyor
Uzun tiktakları var saatin
Her dakika bir ömür deviriyor
Yoksun işte
Dilime sövgüler düşüyor
Seni sevdiğimden beri
Zaman hiç sensiz geçmek bilmiyor

Sigaradan sararmış bıyıkları var bekçilerin
Birde demirden, parlayan kelepçeleri
Kırsam diyorum sokak lambalarını
İçimi karatıyor her biri
Düşer mi peşime düdük sesleri
Seni sevdiğimden beri
Başımdan bela hiç eksilmiyor

Bu şarkı çalarsa sabaha kadar
‘Bu yalnızlık benim ilişmeyin,
Damağımda acayip gidişiyor
Bilmem ki ben adam gibi içmeyi
Ne zaman içsem
Yakamdan aşağı kan rengi şarap sızıyor
Bilmem ki ben gecede geceyle sevişmeyi
Dudaklarım soğuktan morarıyor
Karnımda sıkıca bağlanmış uçkur izleri
Eşkıyalarda karnına taş basıyor
Bilmezsin sevdanın açlıktan beter derdi
Sen bilmezsin gece ne canlar alıyor
Seni sevdiğimden beri
Hiç uykuyla geçirmedim geceleri

Kapıda itler hırlaşıyor
Bu olsa kancık bela dedikleri
Beynimde kırklarca tilki dolaşıyor
Avucumda yârin kesik perçemi
Bu yalnızlık benim canımı yakıyor
Anamın ah oğlum deyişleri
Seni sevdiğimden beri
Yalnızlık hiç terk etmiyor beni