Bu Yağmur Şiiri - Süveyda Ekici

Bu yağmur gökteki yıldızlar kadar büyük.
Uçan kelebek kadar narin.
Bu yağmur benliğimin, yalnızlığımın habercisi.
Sanki bu yağmur taneleri yere değil içime yağıyor.
Sanki bu yağmur suyunu toprak değil kalbim emiyor.
O kadar çok sanki var ki bu yağmurun sebebini kendi aleyhime çevirebileceğim.
O kadar çok sebep var ki bu yağmurun yalnızlığımı dindireceğine kanaat getireceğim.
Oysa herşeyim tastamam olmasına rağmen nedendir bu bencilliğim, karamsarlığım, yalnızlığım.
Sanırım hayat en narin yağmur taneleriyle delik deşik ediyor her yerimi.
Yağmur yağınca yoksa ben de beyaz papatyalar gibi içime mi kapanırım?
İşte bir şimşek çaktı ve bir kez daha…
Açıkçası ürktüm biraz.
Şimdi ney sesi var kulaklarımda.
Huzurla doldum birden.
Her ne olursa olsun rahmet yağıyor.
Bunu kim inkar edebilir ki!

07.06.2014/ Aksaray