Övün;
yüreğin topraklarında dikilmiş şehirler
abiye caddelerin pembe panjurları
üstünde gezen ayakların pabuçlarıyla
koton giysiler içinde ahkâmınla övün!
Ey! Benim makamım, yokluklara mevdu
bak! Ne istiyormuş, el alem
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta