Bu son şiirim sana, elveda,
Kalemim son kez dokundu kağıda.
Gözlerimde biriken tüm sessizlik,
Şimdi kelimelere dönüşüyor, vedalaşıyor hayatla.
Sözcükler sustu, artık,
Yollar ayrı, kalpler uzak.
Bir zamanlar “biz” olan her şey,
Şimdi “ben” kaldı, yalnız ve suskun.
Bu son şiirim sana, elveda,
Sevginin ağırlığıyla,
Acının derinliğiyle yazıldı.
Bir daha dönmemek üzere,
Çünkü bazı kapılar kapanır sonsuza dek.
Unutma,
Her veda yeni bir başlangıçtır belki,
Ama benim yolum artık senden geçmiyor,
Bu son şiirim sana, elveda.
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!