Gülüyorsun, yalnızca şu an..
Sen de ağlayacaksın, gelince o an..
Kendini vurma yerden yere, zamanı gelince göreceksin.
Ölmek isteyip ölememek neymiş, işte o zaman bileceksin.
Bildiğini zannettiğin doğrular yanıltacak seni.
Tek doğrun yanıldığını anladığın an olacak.
Ne acı ne yazık , geç olunca anlayacaksın..
Yeminim olsun, şu dağlar taşlar şahidim olsun..
Sana açtığım o sevgi şelalesinden, tasına bir damla tatlı suyu veren namert olsun.
Paramparça ettiğin kalbimden bir damla kan veren namert olsun.
Sözüm olsun bu dizelerim.
Bu son seslenişim, haklı serzenişlerim.
Bu son oldu.
Sana yazdığım son dizelerim..
Tuğçe Sungur
Kayıt Tarihi : 27.8.2023 17:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!