Bu Son Olsun Şiiri - Faruk Kara

Yazabilir miyim sence daha fazla?
Adını ağzıma alabilir miyim?
Sana olan hislerim aynı mıdır hala?

Ameliyat masasında yatan hastanın verdiği yaşam savaşı gibi hayatım.
Doktorun verdiği elektroşok bile yetersiz kalıyor kalbimi çalıştırmaya.
Ama seni gördüğüm her saniye atmaya başlıyor aynı ritimle.
Tam bir umutsuz vakayım.
Benim hayata dönmemin panzehiri sende.
Gözlerinde.

Çok mu abartıyorum yoksa seni?
Şu an bunları yazıyorsam ve sen okuyorsan hala yaşıyorum.
Ama nedense sevinemiyorum.
Çünkü içinde bulunduğum durum tek bir cümleyle açıklanabilir.
Sahipsizliğin sahip olduğu yerdeyim.

[ 7 Ocak 2013 ]