BU SON KALAN DURAKTA
=====================
Günümüzün insanı, bir değişik nesilmiş,
Kaderin faturası, şimdi bize kesilmiş.
Sürgündeki bu kalbim, yaşayan bir fosilmiş,
__Hep transit geçerken, ben son kalan duraktım,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Rengi pembe düşlerim, hastalandı yelinden,
Paramparça yerlerde, düşmüştü o elinden.
Rampa sardı yüreğim, o susmayan dilinden,
__İzolesi yapılmış, gözlerinde duraktım,
__Düz yolunda giderken, o yokuşu bıraktım!
Çıktım şerit dışına, bu yalnızlık gecesi,
Zor kurudu mürekkep, silik çıktı hecesi,
Sufi’nin duasında, gelip geçmiş nicesi,
__Bir yaralı güvercin, ben yolcusuz duraktım,
__O tünelin sonunda, tüm geçmişi bıraktım!
..
sevgili ağabey
şiir sana çok yakışıyor çok...
Yüreğine sağlık hocam
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta