bir küçük kız
düşlerini topluyor bulut misali
gökyüzünden...
sevinçleriyle ayna tutuyor yüreğine
kararsız sonbahar yüzünden
hüzünler dökülür ellerinden...
ağzını bıçak açmayan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
ağzınıbıçak açmaz,sana açılan sokakların
sevda ayağıma dolanır ,yüzüme sürünür
sevda bir saklanır,bir görünür
gökyüzünün düşlerinde
Bütün sokaklar açık olsun dileklerinize..
Kutlarım
Bulut misali topladigin düslerinde
ben geziyorum...
Kisa soyunan hazanim,
karakisa ciplak giderken,
zemheride üsüyorum...
Yoklugunun gölgesi düsen tenhada buldum seni,
bahari müjdeleyen gözlerine vuruldum...
- ne kadar guzel bir siir, dost.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta