Yüreğimin götürdüğü yere gittim Bedelini ben ödedim….
Yaşadıklarımdan değil yaşayamadıklarımdan pişman oldum;
Gülen ve mutlu insanlar düşledim çevremde
Yaşama belki pembe değil ama en azından bembeyaz bakabilmeliydi insanlar...
Çıkarsız sevmeliydi birbirlerini. Dostluklar ve aşklar doyasıya yaşanmalıydı!
Dokunmak istediğinde dokunmaya korkan, yanında özlem duyan,
Ömründen ömür almak yerine, ömür veren, çıplak tenlerde bile bir tek dokunuşla sevmeliydi aşıklar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var