Karadağlar arasında bir kuzu misali
Ağlar gezerim yapayalnız.
Yitirmişim herşeyimi, olmuşum biçare,
Ararım gerçek bir dost kendime.
Çilem yaşamakmış, zamanlar yetmez,
Güller diken, dikenler hançer oldu.
Soluduğum hava zehir sanki, boğuluyorum,
Yüreğime dar geliyor göğsüm...
Kanım sanki kükreyen sel damarlarımda,
Aşacak bedenimi hazır heran,
Nefret sardı her yanımı.
Haykırmak istiyorum dünyaya...
Sahtekarlık, yalancılık, çıkarcılığa.
Son vermek elimde olsa,
Yok etmek ne zevkli olurdu böyle insanları.
Dünya iyilere kalsa, mutlu olsa
Tüm insanlar...
Herşey tertemiz olsa, pırıl pırıl,
Yeni doğmuş bir bebek gibi saf.
Kalpler iyilik dolsa, yok olsa çıkarcılık.
Ateşe bile verirdim gözümü kırpmadan,
Kainatı temizlemek için bu mikroplardan
Feda ederdim kendimi seve seve,
İyileri kurtarmak çin kötülerden.
Kimin kimden çıkarı varsa
Yaklaşır yılan gibi yanına.
Yaradığın sürece işine, en iyi sensin
Aksi olunca bir anda...
Sensin kötüsü herkesin.
Sahtekarlık akar kapkara yüzlerinden,
Yüzlerine vurmuş içlerinin karası.
Tiksindirir insanları lafları, bakışları.
Yarabbim ne zor böylelere katlanmak...
İsyan ediyor beynim! ..
İçimi bulandırıyor yüzlerine bakmak.
Parçalamak geliyor içimden o yüzleri
Ve yüzlerine vurmak bütün pisliklerini.
Neden böyle olanlar şanslıdır bilmem,
İyiler çeker tüm çileleri.
Köreldi sanki en güzel duygularım.
Gelmiyor içimden gülmek, neşelenmek.
Ne yazık böyle yaşamaya mahkum olmak.
Sonu gelmez isyanlardayım. Ah bu hayat!
Ne insanlarla ne onlarsız olmuyor.
Karabasan gibi beynimde gölgeleri,
Başımı çevirsem, her yanımda onlar.
Örümcek ağı gibi sarmış dünyamı.
İyisiyle kötüsüyle başım belada.
Ne ahlak kalmış ne insanlık,
Arsızlık aşmış dağları...
Utanç verici bir gençlik bu çağda,
Ne yazık bunları doğuran analara.
Ne anaya saygı, ne babaya,
Ne de diğer insanlara.
Kendilerine yok ki saygıları,
Bilmezler nereye varacak sonları.
Çekirge bir sıçrar misali olacaklar birgün.
İşte, diyecekler yaptıklarınızın karşılığı...
Gülünmez o zaman bile acınır ancak,
Böyle utanmazlara, düzenbazlara.
Ne zaman son bulacak bunların saltanatı?
Kralı onlarsa bu dünyanın, elbet
Vardır bunda da belki bir hikmet
Sabırla bekleriz, görürüz inşallah
Umudumuzdur, mutlu bir sona ulaşmak.
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dizelerimdeki kaba sözlerim için kusuruma bakmayın. Çünkü, bu yazdıklarım o zamanki yaşadıklarımın etkisiyle bende açığa çıkan duyguların belki yarısı bile değildir. O yıllarda özel bir eğitim sektöründe çalışıyordum. Bizler Eğitim ortamlarının en güzel ortamlar olmasına çalışırken maalesef, yanımda çalışan kişilerden o kadar canım yandı ki.. Böyle ortamlarda, böyle insanların bulunması beynimin tüm hücrelerini isyana getirdi. Ve bir süre sonra masamın başında, gayri-ihtiyari bir durumda bu şiiri yazdığımın farkına vardım. Şu an kendi yazdıklarımı okurken bile kalbim gerçekten göğsüme sığmıyor, ellerim titriyor ve o anları sanki yeniden yaşıyor gibi hem sinirleniyor hem üzülüyorum. Allah hepimizi böyle insanlardan korusun... Tarih: 15 Temmuz 2000
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!