Bu Sensiz İlk Gece Şiiri - Cengizhan Varol

ilk gece bu sensiz..
aslında varsın, yanımdasın,
nefesini hissediyorum kulağımın arkasında,
sonra,
bir bakıyorum yoksun,
aslında burdasın, yanıbaşımda
gizlice arkamdan gelip kapatıyorsun gözlerimi,
rüyalarım da:(
aslında içimdesin, herzaman olduğu gibi,
hücrelerime tek tek işlemişsin, nakış misali,
korkutuyorsun beni, vazgeçme korkusuyla.
aslında,sen hep vardın ve hep olacaksın,
bunu bilmek ayakta tutuyor beni belki de,
en azında ben öyle bilip ona göre yaşıyorum sevdiğim
seninle yaşıyorum yani,
doğrusu ne biliyor musun?
ben sana yaşıyorum...
ilk gece bu sensiz...
bu sensiz ilk gece...
daha nice geceler geçecek belki de sensiiiiiz,
ama ben her geceyi seninle yaşıyormuşcasına yaşayacağım,
çok özleyeceğim seni sevdiğim:(
kokunu, tenini, gözlerini,
ve sayamadığım nice insanüstü özelliğini,
seni çok seviyorum elifim bunu asla unutma :(
ve senden hiç vazgeçmeyeceğim,
sende biliyorsun ben seni vazgeçmek için sevmedim.
BEKLE BENİ VE ASLA UNUTMA
BEN UNUTMAYACAĞIM
BENİ NE KADAR ÇOK SEVDİĞİNİ...
SENİ ÇOK SEVİYORUM