Bu şehre sen geldin diye Şiiri - Erdinç ...

Bir acayipleşti bu koca şehir
Şeytanlar kaçıştı sokaklarından
Melekler bu şehrin semalarında
Süzülür bu şehre sen geldin diye

Bulutlar adını göklere yazar
Yağmurun gözyaşı hep sana akar
Allah’ın rahmeti hep üstümüze
Dökülür bu şehre sen geldin diye

Ağaçlar dalını yeşillendirir
Çalılar üstünü çiçeklendirir
Sanki cennetten bir köşe olur
Tapılır bu şehre sen geldin diye

Çeşit çeşit renkte açılır güller
Güllerin dalından inmez bülbüller
Martılar, kumrular, küçük serçeler
Ötüşür bu şehre sen geldin diye

Boğazın üstünde uzun köprüler
Meydanlar, sokaklar, uzun caddeler
Parklarda el ele gezen aşıklar
Sevişir bu şehre sen geldin diye

Seninle kurduk biz hayalimizi
Sana uzatıyoruz tut elimizi
Ne olur gitme kal bırakma bizi
Yıkılır bu şehir sen gittin diye
Yıkılır İstanbul sen gittin diye