Bu Şehirde Şiiri - Yılmaz Tosun

bak işte yine geceoluyor bu şehirde
bak yine uzaklaşıyor sokaklardaki insanlar
gece şimdi bana emanet sokaklar şimdi benden sorulur
elimde şarabım cıgaram üstüm başım palapoş içinde
sokaktan geçen tinerci çocuklar bana bakıp iç çekiyorlar
bilmiyorlarki birzamanların beyfendisi aşk perisi bıkmış
usanmışş uzaklaşmak istiyor bu hayattan

şimdi koşuyorum tüm benliğimle sonsuzluğa
şimdi elveda diyip bu şehire, silmek istiyorum hatıraları,
düşleri,dejuvaları

oysa bu minicik dünyadan tek isteğim azda olsa mutluluktu,
güllmekti,doyumsuz yaşamaktı aşkı sevdayı.
malesef olmadı beceremedim sevmeyi sevilmeyi,değer verilip el üstünde tutulmayı

oysa ne hayalimiz vardı yağmurlu bir akşamda şemsiyemiz olmadan dolaşacaktık,herdamlada bir gözyaşı olup akacaktık bizde o mazgalların arasındaki siyahh karanlık çukura

soğuk kış gecelerinde pembe panjurlu evimizde
şöminenin karşısına geçip,kırmızı şarabımızı yudumlarken
gözlerinin taaaaaa içine bakarak uykuya dalıp
birbirimizi yaşayacaktık rüyalarımızda

üşüyorum şimdi bedenimde soğukluklar oluştu
sanarsınki ölmüşümde kara topraklar sarar olmuş bedenimi
şimdi senin yerine o kapkara çukurda topraklara sarılır olmuşum
şimdi ellerimi hissetmiyorum donuyorum sanarsınki senin ellerinin yerini beyaz bir bez parçası almış sarmalamış
bedenimi senin yerine o bez parçası okşuyor bedenimi

şimdi kaçıyorum bu şehirden sıf sen üzülme ağlama diye
şimdi ben kaçıyorum bu şehirden artık üstümdeki sensizliği alabilirsin.
artık altın vuruşunu yapıp bu değersiz canımı alabilirsin
şimdi artık düdüksendeya son düdüğü çalıp bitirebilirsin
bu azraille olan ama senden başka hiç seyircisi olmayan
bu derbi maçını.
şimdi kaçıyorum bu şehirden arkama bile bakmadan,
hemde sana elveda bile demeden
uzaklaşıyorum seni sensiz sevdiğim bu hayattan
dediğim gibi kaçıyorum sensiz yaşamaktan kaçıyorum
hemde yüzüne bile bakmadan

yılmaz tosun......02/04/2009