İstanbul...
Yalnızlığın şehri...
Milyonların kalabalığı ne kadar artarsa,
O kadar yalnızlaştırır bu şehir insanı.
Burada acılar yaşanır her saniye...
Ve de mutluluklar...
Çoğu zaman ikisi birbirine karışmıştır oysa.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta