Bu şehir hâlâ sen kokuyor.
Rüzgâr nereden esse, sana değiyor gibi.
Bir banka otursam, sanki yeni kalkmışsın yanımdan. Ne zaman bir cümle kursam içimden,
yarısında senin sesin çalınıyor kulağıma.
Sokaklar değişmiş, kaldırımlar başka döşenmiş ama sende kalan yönümü hâlâ bulamıyorum. Kendime rastlamadığım her yerde seni görür oldum. Yokuşlara benzettim kendimi;
çıkarken içim yoruluyor, inerken sende kalıyorum.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;