Bu sehir Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Bu Şehirde Hiç Kimse Benim Gibi Gitmedi

Bu şehirde
çok ayrılık yaşandı,
çok bavul toplandı,
çok kapı sessizce kapandı arkasından insanların…
Ama ben,
ben başka bir vedaydım.

Çünkü ben giderken
yalnızca seni değil,
kendimi de bu sokaklarda unuttum.
Sadece ayak izimi değil,
geçmişimi bıraktım kaldırım taşlarında.

Ben çıkarken bu şehirden,
arka sokaklar bile sessizleşti.
Çünkü bilirsin,
ben susarsam
gökyüzü bile konuşamaz.

Vedamda öyle bir yankı vardı ki,
duvarlar hâlâ ismimi mırıldanıyor.
Ve sen…
o sesin ne kadar tanıdık olduğunu
her gece başka bir şarkıda hatırlıyorsun.

Bu şehirde
kimse gözlerini kapatıp yürümeye cesaret etmedi.
Ama ben…
gözüm kapalı sevdim,
ve gözüm açık terk ettim seni.

Ben bu şehri terk etmedim aslında,
bu şehir beni bıraktı bir gün —
senin olmadığın her sokağında
yabancılaştım kendime.

Giden çoktu benden önce,
ama kimse benim gibi gitmedi.

Çünkü ben giderken,
sadece bir kapıyı değil,
içimdeki bütün ihtimalleri kapattım