Bu Seferki Şiiri - Zeynep Uyanık

Bu seferki sonsuz ilkbahar mevsimiydi
Yüzüm gülüyordu
SEN vardın aklımda
Tutamıyordum kendimi
Bu seferki sonsuz derinlikteydi
Kalbimdeydin
Geceler gündüze dönmüştü artık
Umut tutuyordu ellerimi
Bu seferki sonsuz aydınlığın efsanesiydi
Karanlıklar mabedinden çıkmıştı kalbim
Sana sarılıyordum
İçimdeydin
Bu seferki sonsuz aşkın öyküsüydü
Ve kalbime sığmıyordu
Gülüşünle yakıyordu içimi
Bu seferde sonsuz SEN vardın yüreğimin limanında
Geri dönmemek üzere