Bu seferde yenildiğimi sanma İstanbul.
Gözyaşımla ıslanan ekmeği zorda olsa kuruttum.
Takılmıyor artık boğazıma içtiğim su, yediğim balık.
Bir türlü yutkunamadığım acıyı çoktan unuttum.
Sen sözünü tutamadın İstanbul!
Sağanak yağmurları bahane ettin bırakmak için ellerimi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Emeğinize sonsuz saygılarımla...Bu şık şiir için teşekkürler sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta