Bu Saaten Sonra Şiiri - Mucize Kartal

Bu Saatten Sonra

Bu saatten sonra kimseyi varlığımla rahatsız etmem,
Susarım, suskunluğumla büyür içimdeki alem.
Kırılmış bir aynanın parçaları gibi kalbim,
Her parçasında başka bir hatıra, başka bir sitem.

Herkes ihtimaliyle mutlu olsun artık,
Benim gerçeğim ağır, benim yolum karanlık.
Umutla yanan gözlerimde sönen bir ışık var,
Ve ben susarak öğreniyorum: her ihtimal yalandır.

Bir daha bu kadar değer verir miyim bilmiyorum,
Kalbimi avuç avuç harcayıp da kimlere sunuyorum?
Bir dokunuşla darmadağın olmuş benliğim,
Bir sözle yeniden filizlenir mi bilmiyorum.

Yorgunluk çökmüş omuzlarıma sessizce,
Geceyi taşıyorum sırtımda, yıldızlar küskün hece.
Kelimelerim kırık dökük, dizelerim yaralı,
Bir gönül kolay kolay iyileşmez, anladım.

Artık kendi yoluma giderim, tek başıma,
Gözlerimde taşırım bütün hatıraları yanıma.
Ve bilirim, kimseye yük olmadan yürürüm,
Sessizce, derin bir yalnızlığın kollarında büyürüm

Söz : Mucize