Bu Ruyadan Uyandım.... Şiiri - Alpaslan ...

bir gönül seliydi geldi geçti,
harman vakti gelmeden biçti,
farkettim ki, yeni değil eski,

onsuz anları sayardım,
artık, bu ruyadan uyandım......
:::..........
utanmadım, sırlarımı açtım,
lokman değilim, ama ilaçtım,
sonunda dayanamayıp kaçtım,

sitemim yok, kendim arandım
artık bu ruyadan uyandım...
:::.........
koştum arzularının peşinden,
hisse almadım dost sesinden,
yaraladı beni en derinden,

yaramaz aşıktım uslandım,
artık bu ruyadan uyandım....
:::..........
ölsem vermezdi bir nefes
sırtım yerde çoktan ettim pes,
boynumda tasma, eksik olan kafes,

ümit değil, korkularla yaşadım,
artık bu ruyadan uyandım..
:::........
kalmadı benden alacağı birşey,
içtim ardından bir kaç kadeh mey,
çaldı şarkımızı kanunla ney,

o macera, ben masal gibi yaşadım,
artık bu ruyadan uyandım...
:::.......
yar değil gölge oldum peşinde,
yaram yüzde değil derinde,
sabrım kulda değil EYÜP' de,

hasta oldum, günlerimi sayandım,
artık bu ruyadan uyandım...
:::.......
doymadı, çok değil hep azdım,
çalmadı, oysa inleyen bir sazdım,
bilemedi, kış değil ben hep yazdım,

ölmeden mezarını kazandım,
artık bu ruyadan uyandım...
:::.......
her sözümde onu anardım
hep beni düşünüyor sanardım
hadi gel dese yanardım

bilinmez hulyalara daldım,
artık bu ruyadan uyandım...
:::........
çok ağır oldu bedeli,
aklı yokmuş baktım deli,
beş para etmezmiş aşkta ederi,

sakın sormayın nasıl kandım,
artık bu ruyadan uyandım.....
:::........
insan değil, melek sanırdın tanısan,
hiç şüphe etmezdin kanından,
saf değilim, buda benim şanımdan,

biraz anlasaydı şaşardım,
artık bu ruyadan uyandım....
:::........
aşkta yokmuş veresiye,
saydım seni cinlerle periye,
elveda, buda benden sana hediye,

ancak buraya kadar dayandım,
artık bu ruyadan uyandım....
:::.......
yolcu hiç görmedi, bu nasıl bir huydu,
aradığı bir lokma, bir yudum suydu,
duymadı sesini, oysa gerçek olan oydu,,

genç değilim, gayri yaşlandım,
artık ben bu ruyadan uyandım....
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::