Bu nebiçim bir lisan Şiiri - Ferit Battal

Bu nebiçim bir lisan

Heyhat ömrüm bitiyor elde hiç sermayem yok
Kalpler kurda pay oldu nefse çalışir mizan
Boşa duman tütiyor karnı doymayan kul çok
Kalpler kurda pay oldu nefse çalışir mizan

Yar vurma kalbim yara için için sızlıyor
Arılar bal vermiyor boş petekte vızlıyor
Sinek leşe oturmuş leşten doymuş dızlıyor
Kalpler kurda pay oldu nefse çalışir mizan

Bu nebiçim insanlık bu nebiçim bir lisan
İnsanlık elden gitmiş hakka baş eymir insan
Akıllar sarhoş olmuş şerde yoruldu izan
Kalpler kurda pay oldu nefse çalışir mizan

Ayıl be gönlüm ayıl uyan mevlaya eğil
Ayıl ğafletten uyan uyku zamanı degil
Bu dünya bir boş handır dünyaya verme meyil
Kalpler kurda pay oldu nefse çalışir mizan

FERİT BATTAL