Bu hayatın bedelini ben ödedim

Bu Hayatın Bedelini Ben Ödedim

Sustuklarımın hesabını hep bana sordular,
Konuşmadım, çünkü ne söylesem eksik kalacaktı.
Bana güçlü ol dediler,
Oysa en çok kırılanlar güçlü görünür bu hayatta

Yalnızlığın ortasında büyüttüm kendimi,
Karanlık geceleri siper ettim acılarıma.
Bir sevgiyi sahiplenmenin,
Bir yürek taşımanın bedelini,
Sadece ben bildim, sadece ben ödedim.

Kalabalıkların arasında en çok ben yalnız kaldım,
Bir ses duymak istedim,
Kendi içimde yankılanan sessizliğimden başka kimseye ulaşamadım.
Sırtımı yasladığım duvar bile çekildi benden,
Bir dostum olmadı, bir yarim kalmadı.

Sevdim, delice
Ama en çok kendimi unuttum,
Birilerinin mutlu olması için
Hep kendi içimi parçaladım.
Kendimden verdim,
Karşılığında suskun geceler ve vefasız yüzler aldım.

Bu hayatın bedelini ben ödedim,
Kimse görmedi çırpınışlarımı.
Düştüm, kalktım, yine düştüm
Ama hiçbir düşüşte kimse “tutun” demedi.
Sadece seyrettiler,
Ben yıkılırken bile alkışlayanlar oldu.

Ben ki
Bir gözyaşını bile içinde saklayanlardanım,
Kimse görmesin diye gülerken ağlayanlardanım.
Ve şimdi dönüp baktığımda,
Bu yolun her taşında bir parçam kalmış.

Ben bu hayatı sadece yaşamadım,
Taşıdım, sırtlandım,
Ve ne zaman artık tamam" desem,
Daha büyük bir yalnızlık sardı dört yanımı.

Şimdi,
Yıkık bir yürekle ama başım dik yazıyorum bu şiiri
Siz unuttunuz,
Siz terk ettiniz,
Siz çok öfkelendirdiniz
Ama bu hayatın bedelini
Ben ödedim....

Yazar Murat şair ✍🏻🌹