Bu Günden Sonrası Şiiri - Aykut Sevinç

Çoktandır, yazmak istiyordum aslında sana dair,
Ama ürkekti kalemim, korkuyordu ellerim.
Anlamı olmalıydı, dökülenlerin boş kâğıda,
Olmamalıydılar, sadece birer mısra.
Sonra öğrendim,
Bu gün doğduğunu, senin ağzından,
Aslan kadınıydın,
Güçlü, güzel ve mağrur dur yazıyordu falında.
Gezinmeye devam edince, bu günün satırlarında,
Can Baba’nın, öldüğünü öğrendim 1999 da.
Üstadın, dizelerinde buldum bir anda kendimi,
“Bilmelisin ki” diye başlıyordu sözlerine,
“Yüreğin ne kadar kan ağlarsa ağlasın”
“Dünya senin için dönmesini durdurmuyor” diyordu.
Ne kadar doğru değimli?
Kader arkadaşım.
Belki sen de, defalarca lanet ettin doğduğun güne.
Neden ben dedin?
Neydi benim suçum günahım?
Ama yanıtsız kaldı, bu isyankâr çığlığın,
Tek limanındı,
Huzurla sığındığın sana özel yalnızlığın.
Ama artık yeter,
Göreceksin değişecek her şey, yarınlarda.
Yeter ki iste, ne olur dağıt artık o karamsar havayı,
Hadi, ışıl ışıl ışıklar, aydınlatsın bu dünyayı..
Sen özelsin,
Seni daima sevenlerce inan,
Onlar, kalplerinden çıkaramazlar seni hiç bir an.
Ne olur tut sana sevgiyle uzanan o elleri,
Hadi koş, kucakla, seni mutlu edecek o günleri.
Bu dünya, dönmesini durdurmasa da asla,
İnan, bu günden sonrası daha güzel olacak,
Bu günlere kıyasla.