Bu şarkı beni nerelere götürüyor bilsen...
İçimde bir kadın ağlıyor...
Gözlerim sızlıyor
İçimdeki umutlar kırılıyor dudağım kanıyor..
Bu gözleri unutmam mümkün değil
Bir kır kahvesinde bırakmıştım kirpiklerine bir demet hercai..
Sıcaktı ellerin gibi.. maviydi gözlerin gibi alabildiğine
Önümde hikayeler diziliydi yazılmadık..
Yazılacak... Kalbi kırıklara..
Yüzlerce şiiri bir kalemde silmişti gözlerin
Dudağımın kanını siliyor parmakların..
Deniz sisi saçlarında kalıyor...
Bu gözleri unutmam mümkün değil
Sıradan değil masaya bıraktığın mektup
Açmaya kıyamadığım aşkım
Başlangıçlar korkutur yüreğimi
Göçmen kuşlar sıra sıra göç eder bildikleri yere
Bilinmedik günler bekler ikimizi
Kalp bu hızlı çalar bu kez kapımı
Açsam bilirim sen gireceksin kapıdan ve
Bir daha çıkmayacaksın
Karşımda deniz mavisi günler
Engin dalgalar sarıyor bedenimi
Titriyor biliyorum bu kez sondur kıyısı yıkık şehre gelişlerim
Bitecek her şey bir tren kalkacak
Hiçbir durakta durmadan gidecek
Sızım sızım sızlayan acılardan bir bahar doğacak
Sokul yanıma
Bir yanım hep yuvasız
Bir yanı göstermelik aşklarda..
Çek çıkar beni..
Kendinde kaybet beni
Perinur Olgun
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 16.1.2012 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)