Bu Gece Şiiri - Burhan Gündoğan

geceden beri saralı bir hüzün yoklar içimi
hangi yana vursam
bir yanlış rüzgar götürür kalbimi
yokum

düşer başım dizlerine
saçlarımı okşar ellerin
unutulan ezgilerim dirilir
sarar her yanımı sabah umudu
bir sunu olur masalarda ağız dolusu gülüşüm
gider kahkahalarım dağlara

ıssızlığın neresinden seslensem sana
bir yanım kan bir yanım irin
gözü yaşlı çocuklar tutar elimi
dayanılmaz bir ağrı olur hayat
tutarım dizlerimi
gece kör rengini alır
ben
pençelerini kafesine vuran adamım
eğrilir bütün demirler göğsümde

ve zaman
kızgın bir kör dövüşü şimdi
gece soluğumu tutar
kulaklarımda silah sesleri
korkar saatlerin tik takları

bu gece bahar kokusunda gezdim sokakları
telaşlı hüzünler çalar beni
gece yaramaz bir çocuk
ay gümüş bir gülüş olur

yosmalar ateşli gözleriyle öldürürler zamanı
evlerini unutanlar bilir
ve
içimin öfkesine durmadan ordular yürür
gecenin rengi küçülür

bu gece bahar kokusunda gezdim sokakları
salkım söğütler işveyle çözerdi saçlarını
yüzüm egri büğrü
bakışlarıma keder çöker
benzim uçar
ay yürür
sarar iniltiler sokakları
yarım ağızlı mutluluklar vurulur

ve düşlerimde kentler
bakışları gözümde kilitli çocuklar
bu gece hangi resme baksam
gözlerimden onların yaşları süzülür.............