Bu gece
Ve yine gecelerden bir gece.
Yine sessizlik, yine suskunluk, yine yalnızlık, yine acı.
Hayat ne zaman bukadar çekilmez bir hale geldi.
İnsanlar ne zaman bukadar nankör, duygusuz, vicdansız oldular.
Bu gece yatıyorum, bön bön tavana bakıyorum ve düşünüyorum.
Neden birsürrü insan içinden birtek ben üzülüyorum? Neden herkes kendi çıkarları peşinde? Bu dünya nezaman bukadar kötü oldu?
Kayıt Tarihi : 1.11.2019 20:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!