bulutlarda yoktu tek bir ışık,
seni neden atmışım ki üzerine,
yağmur zamanlarının rengi varmış üzerinde,
ne hatırlarım,
ne unuturum,
kendi kendine gülene de deli derlermiş,
ben güldüm buna da...
toprağa vardım,karıncalar ağladı
oturdum tekrar yaptım yuvalarını,
kalkamadım,
üzerime bir ağırlık çöktü senin gibi,
ki değildi yüreğin o kadar büyük…
tuttum gözlerini çıkardım bu gece,
koydum baş ucuma,
şimdi sen gidebilirsin artık gideceğin yere...
Kayıt Tarihi : 11.3.2018 14:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!