Bu düzen bizden güçlü değil

---

“Bu Düzen Bizden Güçlü Değil”

Her gün ayrı bir yük biner omuza,
Cebimiz boş, umut bağlı bakkal defterimize.
Pazarın ateşi çıkmış, et hayal olmuş,
Kiralar göğe fırlamış, nefes almak zor olmuş.

Gençlik hayal kurar ama kira düşer aklına,
Maaş erir daha elin dokunmadan zarfına.
Herkes çalışır, gece gündüz yorulur dizleri,
Ama terle dolan cüzdandan hep eksik izleri.

Adalet dedik, adalet nerde?
Sesimiz duyulmaz olmuş bu büyük kederde.
Güçlü haklı sanır kendini her yerde,
Zayıfın çığlığı kaybolur kalabalık şehirlerde.

Kimisi üç işe koşar tek hayatın içinde,
Kimisi bir masada doyar on sofralık yemekte.
Eşitlik dediler ama söz kaldı hep lafta,
Biz yürürken çamurda, bazıları koşuyor asfaltta.

Dünya döner, biz döneriz derdin etrafında,
Ama düşmeyiz, durmayız umut var hâlâ arkada.
Karanlığı yaran bir ışık gibi içimizde,
Bu düzen bizden güçlü değil — inan buna yüreğinde.

-