Sen vedalaşmadan bu dünyadan uzaklaşırken, ben Ankara’daydım Sevgili Hasan Geneyikli. Yoksa yolcu etmeye gelmez miydim seni…
*
Gazantep’te onu tanımayan hemen hemen yoktu. Şairdi o. Alçak gönüllü bir insandı. Bir eğitim neferiydi. Uzun yıllar müfettişlik yaptıktan sonra emekliye ayrılmış, kendini tümden şiire vermişti.
Kaç kitap çıkarttı? Sayısını belki kendisi bile unutmuştur. Benim unutamadığım; son kitabını çıkartabilmek için bulduğu sponsoruydu.
O sponsor, aldığından beri bir kere bile elini sürmediği tabancasıydı. Tabancasını satarak çıkartmıştı son kitabını.
Kendine özgü bir şiir anlayışı vardı.
Son şiiri “Şaraküstülü Hayce” adını taşıyordu. Şiirlerini özgün biçiminde okumak isteyenler antoloji.com’dan ya da google’dan aramalılar.
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta