Bu Dünyada Ölüm Var Şiiri - Mucize Şiirler

Bu Dünyada Ölüm Var

Ey insanoğlu, duymaz mısın çığlıkları?
Taş duvarlar ardında, açlıktan inleyenleri…
Bir lokma ekmek için namerde el açanları,
Görmez misin, bu düzenin çürüyen yerlerini?

Kimi altınla süsler gecesini,
Kimi soğuktan titrer, üstü yırtık elbisesiyle.
Kimi kibirle bakar göğe,
Kimi dua eder kuru bir dilim ekmekle.

Zannetmeyin bu dünya size kalacak,
Ne saraylar, ne saltanatlar baki kalacak.
Nice padişahlar geçti bu topraktan,
Bir avuç kum oldular sonunda, farkında mısın?

Bir gün gelir, sessizce dokunur Azrail,
Ne rütbe tanır, ne mal, ne de ünvan.
Bir nefeslik canın değerini,
O son anda anlar insan.

Mazlumu ezme, yoksulu hor görme,
Bir gün sen de düşersin o derde.
Kibirle değil, merhametle bak hayata,
Çünkü herkesin sonu hep aynı perde.

Ve unutma…
Ne kadar zengin olursan ol,
Ne kadar güçlü sanarsan san kendini,
Bir gün adını bile unutur bu dünya.
Her şeyden önemlisi
Bu dünyada ölüm var.
Ey insan oğlu dön de bir bak,
Ve unutma ölüm var ölüm...

Söz : Mucize