---
görüntülerin içinde silikleştim
işte her şey böyle başladı
bir yaz sabahı açmışken penceremi
içeriye dolan güneşin senden getirdiği haberler vardı
bir kadın ve bir erkek ne kadar uzaksa
o kadar yakınlardır da
bana anlattı güneş sevildiğim yerden kovuluşumu
bana anlattı güneş gerçeklerin sahte yansımasını
tutundum sandığım durakta sallanışımı
o gün gözlerimi açtım maziye doğru
ben neredeydim ve ben kiminle yaşamıştım onca yılı
ben kimin kollarına yuva diye atılmıştım
bana anımsattı o rakı masasını
içerimde onlarca korkuyla çıktım evden
sanki seni kaybetmiştim henüz erken
o sabah bana bir şey fısıldadı rüzgar
heybesinden bir yağmur parçası koydu gözlerime
sevilmediğimi ilk o gün hissetmiştim
her şey bir yalan mıydı yoksa
ben eskide kalmış bir şiir miydim
ben geçmişte sandığım bir kadına tercih mi edilmiştim
sonra o gün camı pencereyi kapattım içimde
sana dair ne varsa koydum o gemiye
gemimiz battı
senin sularında boğulmaktan beni kurtaran gemi
bir hiçlik içinde gömüldü kanlı defterime
bu şiir nasıl oluştu dinlemedim hiç
bir tercih mi, her şey bir yalan mı
ben bilmek istemiyorum
senin cehenneminden kaçtım
seninle hayalini kurduğumuz evi yaktım
senden vazgeçtim
o gemiyi batırdım
---
Zeynep İrem Akyazı
Kayıt Tarihi : 12.8.2025 03:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!