Güneşe el sallasam
Ay sırtını dönüyor
Yıldızlardan başlayıp
Tüm ışıklar sönüyor
Sönsün ışıklar sönsün
Geceler beni bilir
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Ama ......'Sonuçta her şafağa / Aynı yoldan gidilir'
Bütün karanlıkların, en çok karanlıkların ve her umutsuz gibi gözüken beklentinin sonunda da bu yoldan yürünerek/yaşanarak çıkılacaktır şafağa, aydınlığa .... Tarih tekerrür değildir sadece, 'tecrübe ile sabit' in anlatımıdır ...
Kutluyorum şiir ve anlatım olarak çok güzeldi ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta