sesin ile karşılaştım,bu akşam,
hiç de hesapta yok iken,
acaba derken,hazırlıksızca.
yürüdük İstiklalden,Galataya.
İstiklal yine aynı,keşmekeş, cıvıl,cıvıl
tam Galatasarayı geçince,
ilerde sağda,öptüm seni sokağın ortasında,
kimse görmedi bunu,sen dahi,
salınarak yürüdük,tünel son durağa
geçerken tramvay yanımızdan telaşla,
çanlarını çaldığında,
dönüpte baktın ya,
gözlerinde muzip,çocuk bakışınla,
orada öldüm ben, kollarında,
ve bir daha ki durakta,
İstanbul'da senin ile,
yeniden doğarmışçasına.
Kayıt Tarihi : 23.1.2014 09:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!