Derin bir bağ kopukluğu bu...
Oturmuşum uçuruma manzaram beni seyrediyor ben yeri.
Alaca renkler karışmış şehrin içine dağınık duruyor;
Saçımız, yatağımız, hayatımız, sevgimiz gibi...
Geçmişe duyulan bir özlem bu...
Sıkılmışım can sıkıntısından daha da beterini arar olmuşum.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta