Bozuk Düzen Şiiri - Muammer Erdinç

Bu nasıl düzendir, bu nasıl dünya
Hayata küstürdü bu yaşta beni
İdeal devlet düzeni bir rüya
Ruhumun isyanı sardı bedeni

Gitgide yozlaşıyor gençliğimiz
Batı'ya özenti sardı herkesi
İyi görünmüyor akıbetimiz
Dinlenmez oldu vicdanların sesi

Barlar,pavyonlar dolu gece-gündüz
Hayatın amacı oldu eğlence
Fuhuş yapılır oldu güpegündüz
Pişmanlık beyhude ecel gelince

Cinnete getiriyorlar adamı
Ar damarı çatlamış şerefsizler
Gerçekten hak ediyorlar idamı
Hayasız,namussuz hedonistler

Herkese hakettiği verilmeli
Kimi ödül hak eder kimi ceza
Adalet gecikmez tez verilmeli
Son bulmalı çektiğimiz bu eza

Haber izleyesim gelmiyor artık
Ya hırsızlık ya tecavüz olayı
Hep üç kağıtçılık hep düzenbazlık
Yüz bulmuş bi kere kahpe alayı

Nerde düşünce,inanç özgürlüğü
Hakkını savunamaz oldu millet
Yetmez elbet on beş lira günlüğü
Bunun farkında mı acaba devlet

Bir yanda parayı ilah yapanlar
Zenginlikleriyle sefa sürenler
Diğer yanda bir lokmaya muhtaçlar
Bu haline bile şükredenler

Düzenli toplum yegane emelim
Bu uğurda gözlerim kanla dolsun
Bir gün beni bulsa bile ecelim
Vatanım sana canım feda olsun