Sapsarı bir bozkır üzerindeki gökyüzüydü gözlerin
Tek bir buluta muhtaç olmadan o bozkırı sen yeşerttin
Azraile bile meydan okurdu hep sözlerin
Milyonluk bir mezarlığı o sözlerle sen dirilttin
Şafağındaki kırmızıydı bayrağın
Damarlarında dolaştı milyonların
Uykudaki sayısız ahmağın
Kalperinde söktü senin şafağın
Kutuptaki buzul parçasıydı umudumuz
Emperyalizmin nefesiyle eriyen
Senin soğukkanlılığın onu korudu
Kurtardı dünyayı emperyalizmin selinden
Şimdi güneşle yarışır oldu ampüller
Hepsi seni gölgede bırakmak ister
Ama bir türlü kabulenemezler
Güneşin gölgede bırakılamayacağını
Ve sen olmasaydın onların da olamayacağını
(11 EKİM 2007 23:37 Ankara)
Seyda KesikoğluKayıt Tarihi : 30.11.2007 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!